Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Σονέτα αγάπης

Με έμπνευση την αγάπη


ΑΓΑΠΗ  

Αγάπη είσαι τόσο όμορφη σαν αγγελικό προσωπάκι
όλοι ευτυχισμένοι είναι χάρη σε σένα.
όμως  γιατί διάλεξες και πλήγωσες εμένα;
Εγώ στα χέρια σου ήμουν σαν ήσυχο μωράκι
 
Με κοίταξες μια μέρα κι είπες « ε κοριτσάκι!»
μα στο τέλος κατέληξαν τα μάτια μου κλαμένα
και τώρα η μάνα μου αναρωτιέται τα ρούχα μου γιατί είναι βρεγμένα
κάθε μέρα μου ζητάς ένα μικρό και αγνό χαμογελάκι
 
Όμως εγώ δεν μπορώ να στο δώσω
Καταλαβέ με
Αυτό που πρέπει να κάνω είναι τον εαυτό μου να σώσω
 
Γι’ αυτό κάνε μου τη χάρη και χάρισε με
στον ουρανό, μικρό αστέρι να’ μια
Γιατί δε θέλω πια, δε θέλω να θυμάμαι

 

ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ
 
Η μορφή σου γυρνάει γύρω γύρω
Τα μάτια ψάχνουν να σε βρουν
Έτσι κάνουν όσοι αγαπούν
Σ’ αναζητούν τριγύρω
 
Και η σκέψη ξενυχτάει
Κάθε βράδυ είναι μαζί σου
Αναζητάει το φιλί σου
Να ξέρεις έτσι πως σ’ αγαπάει
 
Έτσι αν την έχεις δίπλα συ
Φύλα την να μη σου φύγει
Κράτα την μες την καρδιά σου
 
Θα σε στηρίζει, θα σου γελάει
Έτσι κάνουν όσοι αγαπούν
Σου δίνουν γέλιο και σε φιλούν

 

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ 

Τα όνειρα είναι αστέρια
Δεν υπάρχουν , παίζουν μαζί μας
Αιωρούνται απλώς στη ψυχή μας
Με μόνο σκοπό: να γίνουν αστέρια
 
Έχουμε ανάγκη τα όνειρα
Τα όνειρα έχουν ανάγκη εμάς
Γιατί μόνο με τη θέλησή μας
Μπορούν να γίνουν κι αυτά αστέρια
 
Μπορεί να χαθούν
Μπορεί να τα χάσουμε
Αλλά θα συνεχίσουν να λάμπουν
 
Θα λάμπουν για να αφήσουν το στίγμα τους – ή μάλλον το
Το δικό μας στίγμα-
Ότι κάποτε ήμασταν κι εμείς εδώ πέρα
Ότι κάποτε είχαμε κι εμείς όνειρα